Zwątpiłem w ludzkość

@Hodor: Jest kilka czynników. Kosmos ma skończony wiek. Dlatego światło dociera od skończonej liczby gwiazd. Ponadto uciekające galaktyki mają widmo przesunięte ku czerwieni, przez co niektóre stały się niewidoczne dla człowieka. W nocy dociera zbyt mało światła od tych gwiazd, by oświetlić powierzchnię w takim stopniu jak Słońce.

@aproksymator: Więc czemu nie widać nieba rozświetlonego przez gwiazdy drogi mlecznej? Jest to stosunkowo blisko, powinniśmy widzieć chociażby duży pas gwiazd

@mikmas: patrz na odległość Słońca od Ziemii i odległość od np Alfa Centauri do Ziemii

Ze Słońca światło dociera w ok 8 min a z najbliżej gwiazdy po Słońcu 4 lata

@losawes: Światło dociera do nas z galaktyk odległych o prawie 14 mld lat świetlnych. Droga mleczna ma zaledwie 100 tyś. lat świetlnych. To zaledwie ułamek sekundy i odległości w skali galaktycznej. Jeżeli w centrum jest tak masakryczne zagęszczenie gwiazd to czemu tego nie widać? Odległość jest tu tak znikoma, że nie może mieć wpływu

@mikmas: Dociera do nas światło z samego krańca wszechswiata
ale oko ludzkie ma zbyt malą czułość aby je dostrzeć(najdalszy obiekt widoczny gołym okiem to galaktyka andromedy-2,5mln ly)Mając odpowiedni teleskop nawet w miejscu pozornie pustym ujrzymy mrowie gwiazd

@marianosk8: I właśnie to mnie dziwi w nocnym niebie. Lekki teleskop i w ciemnych zakamarkach zobaczymy cokolwiek. Jednak skoro 'koło siebie' (w rzucie 2d nieba) są miliony źródełek światła to co zatrzymuje te fotony, że my ich nie widzimy? Jeżeli to by było 1 malutkie źródło światła to ok - trza soczewki, żeby coś zobaczyć. Jednak jeżeli tych malutkich punkcików są miliony/miliardy obok siebie to tworzą jednak olbrzymi reflektor. Wiem, że to co mówię jest złe, bo jednak tego nie widać - niebo nocą jest ciemne, jednak nie mogę zrozumieć, dlaczego? Może wszystko zbyt 'na chłopski rozum' biorę :)

@mikmas: Wez sobie w nocy na dwor latarke, wlacz i poloz na ulicy. Potem odejdz ze 300 metrow. Widzisz swiatlo lepiej czy slabiej? Mam ci to rozkladac na czynniki pierwsze? Teraz mi sie nie chce, juz zbyt pozno jest. Jutro tu zerkne (wlasciwie to dzisiaj), jak bedziesz chcial to ci napisze.

@pawu95: Już mówiłem, że jak byśmy mówili o pojedyńczej gwieździe to spoko - przykład z latarką by zadziałał. Połóż natomiast obok siebie miliony latarek (wzwyż i wszerz) oraz usuń atmosferę pomiędzy nimi, a obserwatorem

@mikmas: jestem mega niewyspany wiec nie jestem w stanie korzystac z chocby polowy zasobow mojego lba, a wiec napisze krotko. Porownanie z latarka jest mega trafne, bo chodzi o sam kat emitowania swiatla. Im dalej tym kat jest mniejszy, co za tym idzie ilosc wysylanej energii staje sie tak sladowa jak orzechy arachidowe w przecietnej tabliczce czekolady. Kumasz? Gwiazda wypluwa z siebie swiatlo w kazda strone, ilosc tego swiatla, ktora jest skierowana na Ziemie jest bliska zeru.

@mikmas: A co do kosmicznej prozni i braku start energii - specjalista nie jestem, ale na zdrowy rozum czesc fotonow rozbije sie gdzies o ciala niebieskie.

@pawu95: Więc powtórzę - nie mówimy o świetle z 1 gwiazdy, a milionów (miliardów?) obok siebie. Mówisz o 1 latarce oddalonej od nas, a ja o ścianie złożonej z miliardów latarek. Co do ciała niebieskiego - jeżeli nawet cokolwiek trafi, to obce planety są tak małe w tej skali i tak 'rzadkie', że o ile trafi w nie foton to i tak będzie to śmieszna ilość w porównaniu do wolnej przestrzeni

@mikmas: No dobra, masz ten milion latarek, ale oddalone sa bilion razy bardziej. Po prostu stosunek wydzielanej energii swietlnej do odlegosci i kata promieniowania jest zbyt maly, aby cokolwiek nam tu oswietlilo. Porownaj sobie rozmiar ksiezyca z ziemia, potem ziemi ze sloncem, potem slonca z wiekszymi gwiazdami. Mimo to ksiezyc jest w stanie odbic tyle swiatla, aby widocznosc byla dostateczna. :) Wszystko zawiera sie w stosunku rozmiaru (czyt. wydzielanej/odbijanej energii) do odleglosci. Wtedy traci znaczenie to czy tych obiektow jest 100 000 czy 1 000 000.