Nie bój się ciemności

Gdy byłam mała to zawsze jak mama zgasiła światło to wszystkie przedmioty w pokoju przybierały kształty różnych twarzy przez które nie mogłam zasnąć ;-;

Tylko, że to ciemność sprawia, iż umysł zaczyna płatać figle...

Ja tam zawsze w nocy wyobrażam sobie humanoida z bardzo długimi kończynami, jest tak chudy, że można policzyć mu żebra, gdy otwiera swoje poranione usta to można zobaczyć niekończące się rzędy zębów. Zaś jego powieki są zszyte, jego kolor skóry jest blady jak u zmarłego. I nie on nie nosi garnituru jak Slenderman...on nosi skórzaną kamizelkę z jakiegoś człowieka...powoli podchodzi do łóżka i zaczyna ciężko sapać. Zaczyna stękać z bólu próbując otworzyć zaszyte powieki by ujrzeć wasze piękne, pobłyskujące od łez oczy...Tak wiem, że przydługie ale inaczej nie umiem.

Ja w ciemności wyobrażam sobie dentystę przypiętego do krzesła dentystycznego a obok niego stoją wyrywacze zębòw i wiertła. ^_^

Kayako zryła mi mózg i boje się ciemności ;/

Jak ja leżę tak sobie w łóżku, w tej ciemności... to to co sobie wyobrażam to...

Ja, nie wiem czemu, zawsze sobie wymyślam że w ciemności czycha ta babka z Egzorcysty...

To... ma sens...